Het valt me op dat veel mensen mij niet normaal vinden. Het feit dat ik 20 ben en nog geen rijbewijs heb bezorgt mijn collega’s een schuine blik en de onintelligente ‘hu? En op het station staan mensen raar naar met te kijken als ik sta te zingen.
Wat ik me af vraag is of ik echt raar ben. In China wordt er een feest gevierd als een kind de eerste leugen heeft verteld, in Afrika dragen sommige vrouwen jampotdeksels door hun lippen en sommige mensen in het Westen dragen miniatuurversies hiervan in hun oren. Normaal is eigenlijk dus maar een relatief begrip.
Waarom mensen er dan zoveel waarde aan hechten is mij een raadsel en ik heb dus ook niets met het spreekwoord ‘doe maar normaal dan doe je al gek genoeg.’ Eigenlijk is iedereen een beetje raar en niemand normaal, dat houdt de boel levendig en kleurrijk. Mensen moeten eigenlijk niet zeuren als iemand staat te zingen op het station of op haar 20e nog geen rijbewijs heeft. Er is vast wel iets wat hen anders maakt dan de rest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten