http://www.facebook.com/
Een paar dagen geleden zag ik op facebook een post over iemand die een paar jaar geleden in een metrostation viool stond te spelen. Heel veel mensen liepen langs en keurden hem geen blik waardig. Kinderen keken wel om maar werden meteen meegesleurd door hun haastige ouders. Later bleek dat het een beroemde concertviolist was en niemand had hem herkend.
Dit zette me aan het denken. Vaak als ik door de stad loop kijk ik wel even naar de straatmuziekanten maar loop ik snel door. Boven de tramhalte bij Utrecht Centraal zit er bijna elke dag een man gitaar te spelen en te zingen, en dat doet hij best goed ook. Maar niemand weet waar hij vandaan komt, wie hij is of waarom hij daar zovaak zit. Misschien is het stiekem wel een milionair die al zijn geld aan een goed doel heeft gegeven en op Utrecht Centraal muziek is gaan maken omdat hij daar wel gelukkig van werd. Of is het een vluchteling die alleen zijn gitaar nog maar heeft en zo aan geld voor eten probeert te komen, wie weet.Ik weet het in ieder geval niet.
Wel denk ik dat ik, en met mij anderen, zonder het te weten langs allerlei bijzondere mensen lopen zonder er echt aandacht voor te hebben. Jammer, want als je goed om je heen kijkt zie je meer dan wat je kan verwachten. Niets is wat het op het eerste gezicht lijkt. Misschien moet ik volgende keer maar gaan kijken en blijven staan voor de verandering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten